- Jest. Nikt nie odbiera. Następny numer... dwa, cztery. Znowu nic. Za chwilę się wścieknę. - Przełożył słuchawkę do lewej ręki i wytarł prawą dłoń mokrą od potu o spodnie. - Jeszcze raz po kolei. Dwadzieścia jeden,...

Gene chodząc pod nosem wygłaszał szeptem monolog, z którego pojedyncze słowa docierały chwilami do Petrasa - cholera... najmniejszy... chyba dwieście... i w drobny mak...

- Niech ktoś podniesie tę cholerną słuchawkę. - Martin był już purpurowy na twarzy. - Halo! Co się tam u was dzieje!... Jak to nic? Od kwadransa usiłuję się dodzwonić pod jakikolwiek numer! - Słuchał przez chwilę - Kto? - Po drugiej stronie słychać było głośne krzyki, brzęk tłuczonego szkła i syreny policyjne. - Skąd?... Jak to?... Rozumiem.... Dobrze, dziękuję. - ostatnie słowa powiedział już spokojniej, chociaż ręce mu drżały tak, że z trudem trafił słuchawką w widełki. Potem zaczął się śmiać. Najpierw lekko chichotał, potem głośniej, aż w końcu rżał na całe gardło. Zanosił się śmiechem tak, że aż mu łzy ciekły ciurkiem po policzkach. Wszyscy w pokoju patrzyli na niego z niedowierzaniem, nic nie rozumiejąc. Powoli im też zaczął się udzielać ten nerwowy, wariacki śmiech. Pierwszy nie wytrzymał i parsknął strażnik, po nim po kolei Gene i Petras. Po chwili wszyscy czterej trzęśli się ze śmiechu.

- Co się stało - wykrztusił w końcu hacker, trzymając się lewą ręką za brzuch. - Mów wreszcie do cholery, co tam się dzieje?

- Szympans. - Borg z trudem łapał powietrze. Powoli atak śmiechu mu przechodził, ale ilekroć próbował powiedzieć choć słowo, śmiech znowu zwyciężał i wylewał się z niego jak Niagara. - Ktoś chciał lecieć samolotem z szympansem. - Udało mu się na tyle opanować, że mógł mówić, wycierając rękawem oczy. - Małpa oswojona i na ogół grzeczna, ale nie lubi mundurowych. Zobaczyła bagażowego i rzuciła w niego czymś, jakimś śmieciem. Wybuchła awantura. - Znowu przez chwilę się śmiał, ale tym razem krótko. - Bagażowy narobił wrzasku, a małpa zaczęła demolować salę odlotów. Wszystkie telefony były zajęte, bo starali się ściągnąć weterynarza z ogrodu zoologicznego, żeby małpę uspokoić. Słyszałem policję, jakieś wrzaski, sodoma i gomora. Za chwilę powinno być po wszystkim.

Wziął do ręki słuchawkę i zaczął ponownie wystukiwać numer. Tym razem połączył się od razu, bez żadnych kłopotów.

- Dobry wieczór, mówi Martin Borg z Grupy Ścigania Przestępstw Komputerowych, u państwa powinien być ktoś od nas, czy mógłbym z nim mówić?... Dobrze, poczekam - odwrócił się od słuchawki - "Gdzieś tu go widziałam" - powiedział cienkim głosem, naśladując swoją rozmówczynię. - O, cześć. Słuchaj, mamy podejrzenia, że możecie być celem ataku tego wariata.... Tak. Nic się nie działo?... Dobra, na wszelki wypadek co kilka minut sprawdzaj czy nie masz czegoś dziwnego w pamięci.... Tak.... Wiesz, my kontrolujemy cały czas, ale mimo to już nam wyciął kilka numerów.... No.... Dobra.... Nie, chyba nie będzie tak źle.... Co?... Na pewno wiemy że się szykuje na samoloty z silnikami tłokowymi, ale z tego nie wynika że na inne nie.... Wiem, słyszałem, nie mogłem się do was przez to dodzwonić.... Coś ty?... No dobra, to cześć. Pilnujcie się!... Cześć!